O książce: rok / Powieść „Beton” Thomasa Bernharda (1931-1989) napisała w 1982 roku za jednym razem: podobnie jak narrator, autor zaczyna praca nad rękopisem zimą w Austrii i kończy się wiosną w Palma de Mallorca. Rozrzucając w całym tekście przejrzyste aluzje autobiograficzne, obnażając jedne lęki (zwierzęcy strach przed uduszeniem, zamarznięciem, strach przed czystą kartką), a przysłaniając inne (bieda, intymność), wyznanie bohatera chorego na sarkoidozę zamienił w iście barokową farsę, w w którym śmierć i melancholia spotykają się w finałowym tańcu Tę nieprzerwaną narcystyczną mowę można czytać jako spowiedź na kanapie u psychoanalityka, jako typowy austriacki monodram logiczno-filozoficzny, rodzinny romans neurotyków czy mieszczańską opowieść o śmierci jednej rodziny, której tematem przewodnim jest wciąż muzyka. Książka o niemożności napisania książki o kompozytorze Mendelssohnie jest muzycznym wkładem Bernharda w modernizm, stawiającym go na równi z mistrzami „niewyrażalnego” Becketta, Pessoa, Celana, Bachmanna. Układ wydawniczy książki jest zapisany w Format PDF A4.